Zondag, 1 september 2013
Na het ontbijt vertrekken we
richting Boedapest. We hebben afgesproken met de verhuurder van het
appartement dat we er tussen 15-16.00 uur zullen zijn. Aangezien we
maar een kleine 200 km hoeven te rijden, is er tijd genoeg om
onderweg nog een paar dingen te bekijken.
Het landschap stelt niet veel
voor; wat glooiingen, veel landbouw, weinig huizen en plaatsen.
Gelukkig geen geluidswanden meer.
Bij de grens naar Hongarije
kopen weer een vignet. Althans, ze noemen het een vignet, maar na
betaling van € 12,90 (voor 10 dagen) krijg je een formulier waarop
staat dat je betaald hebt, het kenteken en de datum. Het kenteken van
de auto wordt geregistreerd en bij controle (met lasers en radar)
kunnen ze zien dat je betaald hebt.
Er komen meer en hogere heuvels
in zicht.
Intussen hebben we nog geen
Hongaarse florinten. Gelukkig komen we langs een winkelcentrum dat op
zondag open is. We lopen de Lidl in, denkend dat ze daar wel een
geldautomaat hebben. Maar nee. Op de broodafdeling zien we dat ze
daar de prijzen gewoon met etiket en al op het brood geplakt hebben, wel apart.
We betalen onze broodjes met een Visa card. Even verderop vinden we een
automaat. Een euro is 300 Hongaarse florinten, dus we hebben enorm
veel florinten nodig...
Onze eerste stop is Györ,
een leuke gezellige plaats met een oud centrum en de bekende
historische gebouwen en pleinen. We drinken koffie tegenover het
raadhuis op een gezellig plein. Daarna wandelen we nog een uurtje
rond.
Ongeveer 50 km voor Boedapest
bezoeken we Tata, bekend om zijn burcht en 2 meren. Als eerste
zien we de burcht, gebouwd in een vierkant. De burcht is eerst
grotendeels verwoest tijdens de oorlog met de Turken en later nog
eens
door de Habsburgse troepen. Een aantal zalen kon worden
gerestaureerd en daarin is een museum gevestigd. We wandelen over het
complex en ontdekken dat het grenst aan het Öreg-tó, het Oude
Meer. Dit meer wordt met warme bronnen gevoed.
We verlaten de burcht en rijden
door Tata heen om bij het meer te komen. We parkeren de auto en maken
onze broodjes klaar. Het meer ligt iets verder en op een van de
bankjes met prachtig uitzicht over het water lunchen we.
En dan moeten we toch echt naar
Boedapest. Al 10 km voor Boedapest zie je dat je een grote stad
nadert; enorme reclameborden, veel bedrijven. De buitenkant van
Boedapest verwelkomt ons met kanariegele lantaarns. Wel een vrolijk
gezicht. We draaien een stralend witte brug over de Donau op en zijn
dan echt in Boeda. Het is druk en dankzij onze prima routeplanner
vinden we vrij gemakkelijk onze weg. We vragen ons af hoe we het ooit
zonder routeplanner hebben gesteld...
Het straatje waar we moeten zijn
is smal en staat vol geparkeerde auto's. Een plekje zoeken is een
kansloze bezigheid. Gelukkig ontdekken we een ondergrondse
parkeergarage. We bellen aan bij het appartementsgebouw en een
aardige vrouw heet ons welkom. Ze wijst ons de parkeergarage die bij
het appartementsgebouw hoort, tegenover de garage waar we net
geparkeerd hebben.
Ons appartement ligt op de 5e
etage, eigenlijk is dat op zolder. Het is verrassend ruim en licht.
We ruimen onze spullen op en
nemen iets te drinken. En dan gaan we eens kijken of er buiten iets te
beleven valt. Nou, dat is er! We zitten in het centrum en we zien
meteen een lange passage waar de gezellige restaurantjes en kraampjes
een aangesloten rij vormen. Het is er druk. Er wordt gegeten,
gedronken, gekletst en muziek gemaakt. We wandelen door de passage en
gaan richting Donau. Het wordt schemerig en we willen nog een paar
foto's maken in het rode avondlicht. Net op tijd komen we bij het
water aan. Een paar minuten later is de rode gloed verdwenen. Maar
dan gaat de verlichting van de imposante gebouwen aan. Hoe donkerder
het wordt, des te beter is de verlichting zichtbaar, prachtig!
We wandelen langs het water en
genieten van het uitzicht, de lichtjes en het nog steeds lekkere
weer. We eten midden op een druk plein op het terras van een
Italiaans tentje. Zigeunervrouwen proberen lichtgevend speelgoed te
verkopen. Van die dingen die het thuis na 3x niet meer blijken te
doen.
Na het eten wandelen we terug
naar het appartement. Het is nog steeds druk en gezellig.
Morgen eens kijken hoe Boedapest
er bij daglicht en op een doordeweekse dag uitziet.
Gezellig verslag en mooie foto's Melanie!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Cobie