7 september 2013 - Pristava

Het is lekker rustig wakker worden boven op de berg. De plannen voor vandaag worden dan ook pas rond 11 uur uitgevoerd. Allereerst gaan we naar de kerk annex klooster-apotheek-chocolaterie-kruidentuin van Olimje. We moeten er voor onze berg af en een andere berg weer op. Er tussenin komen we een golfbaan tegen en René wil daar natuurlijk even kijken. Het is een leuke, niet zo grote baan en er wordt druk gebruik van gemaakt. In de omgeving zijn veel wijnhuizen en we zien overvolle trossen witte en blauwe druiven hangen. Het zijn niet van die uitgestrekte wijnstokvelden als langs de Moezel, maar steeds kleine veldjes, afgewisseld met maïs. Langs de weg zien we ook appel- en pruimenbomen die veel vrucht dragen.

Olimje ligt in het Kozjanski Nationaal Park en is een heel klein plaatsje met boerenbedrijfjes. Het klapstuk is het klooster, in wit en grijs. Rondom is de knusse kruidentuin en wat verderop de chocolaterie. Verleidelijk, maar ons verstand zegt dat we de chocola bij 28 graden niet goed kunnen houden. Alles doet ontspannen en gezellig aan, met slechts een paar bezoekers die er ook rondwandelen.
We lopen het kleine klooster in en komen langs de apotheek waar je bediend wordt door een monnik. Het interieur ziet eruit als een antieke winkel met bruine stopflessen op lange planken. Via het klooster kom je in de kerk. Véél goud en lelijk, althans in onze ogen.

We zetten koers naar het Kasteel Podsreda, een Romaans bouwwerk met een middeleeuws uiterlijk. Het ligt op een hoogte van 475 m en je kunt daarvandaan ver uitkijken over de Sotla valleien. Binnen het kasteel wordt het verhaal verteld van Vrouwe Ema. Ze trouwde rond het jaar 1000 met ene William en ze kregen 2 zonen. De zonen werden vermoord door rebellen en William nam op een vreselijke manier wraak. Om het schuldgevoel daarover te temperen ging op bedevaartstocht, maar die overleefde hij niet. Vrouwe Ema liep dezelfde bedevaartstocht en ging daarna haar leven wijden aan goede doelen. Na haar dood werd ze heilig verklaard. Ene Vrouwe Mary hield ook een bedevaartstocht, daar kun je ook een heel verhaal over lezen.
Maar het kasteel houdt zich niet alleen met het verleden bezig. De vele ruimtes zijn ter beschikking gesteld aan kunstenaars. We zien mooie moderne schilderijen, glas- en beeldhouwkunst en zelfs mode-ontwerpen. Alles is smaakvol tentoongesteld. Na het bezoek aan het kasteel betalen we voor de toegang. Zo gaat dat hier; de kassajuffrouw was het binnenplaatsje aan het vegen en ze vond het beter dat eerst af te maken en ons later een kaartje te verkopen.
Rondom het kasteel genieten we van de prachtige uitzichten. We eten ons broodje iets verderop op, ook al met een mooi vergezicht.

Basketbalevenement in Celje 

De volgende bestemming is Celje. Hier zien we veel oude gebouwen in verschillende stijlen. Ze worden opgeknapt met geld van de Europese Unie.
In het centrum is een 3-daags Euro basketbalevenement aan de gang. Er zijn veel kraampjes, maar we hebben het idee dat het echte feestje pas in de avond gaat plaatsvinden. Celje heeft ook een kasteel, maar het is meer een ruïne. Er leidt een gedeeltelijk onverharde weg naar boven. We zien er vanaf, het is wel weer mooi geweest voor vandaag.


Na Celje keren we terug naar ons appartement. Daar is het heerlijk koel. Wel prettig, want vandaag werd het toch weer een warme dag.

Symbolisch weergegeven bedevaartstocht